Λαμβάνοντας υπόψη ότι 7 στα 10 παιδιά χάνονται – εξαφανίζονται – ξεχνιούνται, καθημερινά, τότε οι γονείς οφείλουν να τα έχουν καθοδηγήσει σωστά για να μπορέσουν να τα εντοπίσουν άμεσα!
Πόσοι από εσάς έχετε μιλήσει στα παιδιά για την ασφάλεια τους; Στα παιδιά μαθαίνουμε να αντιδρούν ανάλογα, από πολύ μικρή ηλικία.
Τα μωρά αποτυπώνουν εικόνες και ήχους. Επιδιώκουμε σε κάποιο εμφανές σημείο του σπιτιού, π.χ. στην πόρτα του ψυγείου, να αφαιρέσουμε τηλέφωνα τα οποία έχουν σχέση με fast food και να τα αντικαταστήσουμε με την παρακάτω εικόνα:
Τα παιδιά μαθαίνουν από μικρή ηλικία 2 -2,5 και άνω να χρησιμοποιούν τη συσκευή τηλεφώνου. Αποθηκεύστε στους αριθμούς τα τηλέφωνα άμεσης βοήθειας και προσθέστε το κινητό σας (π.χ. το 1 είναι το τηλέφωνο σας, το 2 της αστυνομίας, το 3 του ΕΚΑΒ κ.α.). Στον πίνακα της φωτογραφίας, μαθαίνετε στα παιδιά σας ότι ο αριθμός για την αστυνομία (Άμεση Δράση) είναι το 100, για την Πυροσβεστική το 199, για το ασθενοφόρο το 166, μαθαίνουν τον αριθμό του κινητού σας και στην τελευταία λίστα, προσθέστε εσείς όποια τηλέφωνα κρίνετε απαραίτητα π.χ., συγγενών (γιαγιά – παππούς όπου φυλάνε το παιδί), του παιδικού σταθμού, σχολείου κ.α.
Πολλές φορές παιδιά 3 ετών και άνω έχουν καλέσει τους αριθμούς άμεσης ανάγκης και έχουν σώσει ή βοηθήσει τους ενήλικες που τα πρόσεχαν στο σπίτι. “Θα αναφερθώ στην περίπτωση γιαγιάς η οποία πρόσεχε την 3χρονη εγγονή της και έχασε τις αισθήσεις της, από καρδιακό επεισόδιο. Τότε η μικρή εγγονή πάτησε το 1 στη συσκευή τηλεφώνου (όπου ήταν αποθηκευμένος αριθμός στο κινητό τηλέφωνο της μαμάς της) και αμέσως ενημέρωσε για το τι συνέβη στην γιαγιά της.
Το επισημαίνω αυτό, για να μην υποτιμάτε τις ικανότητες των παιδιών σας. “
Τι πρέπει να ξέρει το παιδί σε περίπτωση που χαθεί:
1.Να γνωρίζει το ονοματεπώνυμο και των δύο γονέων και έναν αριθμό κινητού τηλεφώνου. Παιδιά κάτω των 3 ετών αποκαλούν τους γονείς τους μαμά και μπαμπά ακόμα κι όταν ερωτηθούν “Πώς λένε τους γονείς σου;” Φροντίστε να ξέρουν το όνομα τους και το όνομα σας.
*Τα μωρά έως 3 ετών και τα νήπια αποστηθίζουν καλύτερα τις μελωδίες και τα τραγουδάκια. Κάνετε λοιπόν τον αριθμό του τηλεφώνου σας εύκολη υπόθεση για εκείνα. Μάθετε τους να το τραγουδάνε. Ένας άλλος τρόπος είναι να το κάνετε λογοπαίγνιο, επίσης βοηθάει στην απομνημόνευση του τηλεφώνου.
2.Δεν απομακρύνεται από το γονέα ή όποιον το συνοδεύει. Μένει ασφαλής κοντά στον ενήλικα. Είναι σημαντικό να κάνετε το παιδί να καταλάβει ότι δεν είναι παιχνίδι αλλά υπευθυνότητα. Μάθετε να έχει κι εκείνο, στο οπτικό του πεδίο τον άνθρωπο που είναι μαζί του. Αν μπορείτε να το δείτε ή να τα δείτε (αν είναι περισσότερα από ένα) τότε επιβεβαιώστε ότι σας βλέπει-ουν.
*Όταν κοιτάτε το παιδί και βρίσκεται μακρύτερα από όσο ελέγχεται, τότε σηκώστε το χέρι και μάθετε το να κάνει το ίδιο. Θα παρέμβετε αμέσως αν δείτε ότι δεν επιστρέφει κοντά. Είναι σημαντικό να διδάξετε στο παιδί τα όρια ασφαλείας. Όπως λέω κι εγώ στους ενήλικες μαθητές μου στην αυτοάμυνα Raptor krav maga, ορίστε κόκκινες και πράσινες γραμμές (γραμμές ασφαλείας).
3. Αν χαθεί σταματάει εκεί που βρίσκεται και φωνάζει. Πρώτα μαμά ή μπαμπά (θεία, γιαγιά κλπ). Φωνάζει το όνομα του ενήλικα που το συνοδεύει (π.χ. ΜΑΜΑ ΑΝΝΑ, ΜΠΑΜΠΑ ΓΙΩΡΓΟ)
*Σημαντικό είναι τα παιδιά να σταματήσουν στο σημείο που βρίσκονται γιατί αν μετακινηθούν θα δυσκολέψουν την εύρεση τους. Επίσης, μάθετε στα παιδιά σας να φωνάζουν με όλη την δύναμη τους ξανά και ξανά το ΌΝΟΜΑ σας.
4. Ψάχνει για μια άλλη μαμά με παιδιά. Πρώτα φωνάζει και ενώ το κάνει αυτό, αν δε βρει την μαμά-μπαμπά κλπ, τότε κοιτάζει από το σημείο το οποίο βρίσκεται για άλλη μαμά με παιδιά. Αν χαθεί σε πολυκατάστημα τότε απευθύνεται στους ταμίες, λέγοντας το ονοματεπώνυμο της μαμάς ή του ενήλικα που το συνοδεύει.
*Διδάξτε στα παιδιά σας, να αποφεύγουν ενήλικες χωρίς παιδιά και να προτιμούν άλλες μαμάδες με παιδιά και όχι μπαμπάδες με παιδιά, διότι σύμφωνα με τους παγκόσμιους κανόνες για την ασφάλεια των παιδιών, στατιστικά η μητέρα με παιδιά είναι και η ασφαλέστερη επιλογή. Αν δει επίσης, κάποιον αστυνομικό να πάει κοντά και να πει: ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΑΡΙΑ. ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΙΝΑΙ 69…
5. Να μην απομακρυνθεί από το σημείο που χάθηκε και να μην κρυφτεί. Δεν πρέπει να αρχίσει να ψάχνει γιατί είναι σίγουρο ότι θα δυσκολέψει την κατάσταση. Αν το παιδί γνωρίζει από πριν τι πρέπει να κάνει, έχει λιγότερες πιθανότητες να το κυριεύσει ο φόβος και να κρυφτεί κάπου. Αυτό είναι αρκετά επικίνδυνο γιατί έτσι χάνεται πολύτιμος χρόνος για τους γονείς που ψάχνουν γι αυτό.
*Είναι σημαντικό να εκπαιδεύσετε τα παιδιά χωρίς να τα τρομάζετε. Να τους λέτε ότι είναι επικίνδυνο να απομακρύνονται από κοντά σας, αλλά να αποφεύγετε εκφράσεις: (π.χ. Αν χαθείς θα έρθει ο μπαμπούλας να σε φάει)
Σε περίπτωση που χαθεί το παιδί σας και το βρείτε ή σας βρει, η αντίδραση σας δεν πρέπει να είναι αρνητική.
“Δεν του φωνάζεις, δεν του επιρρίπτεις ευθύνες, δεν το μαλώνεις, δεν το τιμωρείς. Του λες πόσο πολύ ανησύχησες,του μιλας ήρεμα χωρίς πανικό και του εξηγείς ότι μακριά από εσένα θα μπορούσε να το έχει πάρει κάποιος. “
Αν από μικρά τα μεγαλώσετε με τους παραπάνω κανόνες ασφαλείας τότε να ξέρετε ότι είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να χαθούν.
Στην Αμερική, στην Φλόριντα, στη γειτονιά μου, είδα κάποια στιγμή ένα κοριτσάκι 3-4 ετών να παίζει μόνο του έξω από το σπίτι σε απερίφραχτο κήπο (είχε μόνο κάποιους θάμνους περιμετρικά). Εγώ ήμουν στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Σταμάτησα και το κοίταξα, να δω πώς θα αντιδράσει (Η μικρή με είχε ξαναδεί να μιλάω με τον πατέρα της). Με κοίταξε και εκείνη, μου είπε καλημέρα και όταν με είδε ότι διασχίζω το δρόμο και πάω προς το μέρος της, αμέσως πήγε μέσα στο σπίτι, χωρίς να προλάβει να μαζέψει όλα τα παιχνίδια της. Ο πατέρας της, ήταν μέσα, η μικρή τον ενημέρωσε γι΄ αυτή μου την κίνηση και εκείνος βγήκε έξω να δει ποιος είναι. Μόλις τον είδα να βγαίνει, του είπα:”Μπράβο σου! Έχεις κάνει πολύ καλή δουλειά με την μικρή” Αυτός μου απάντησε, ότι όταν μπήκε στο σπίτι το κοριτσάκι του, είπε: ¨Μπαμπά, είναι ένας γνωστός σου άνδρας έξω και ήρθε να μου μιλήσει. Εγώ είπα καλημέρα και ήρθα να στο πω. Πες μου πότε μπορώ να βγω να παίξω;¨
Μη ξεχνάτε ποτέ, ότι οι περισσότερες απαγωγές, κακοποιήσεις και βιασμοί παιδιών γίνονται από άτομα που βρίσκονται τις πιο πολλές φορές στο κοντινό σας περιβάλλον.
Στην Νότιο Αφρική και στην Αμερική που έζησα 30 χρόνια, μέσα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα τα οποία παρουσίαζα σε σχολεία και σε ομάδες, οι γονείς, ήταν πάντα δεκτικοί και έτοιμοι να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους. Στην Ελλάδα που γίνονται καθημερινά τόσα περιστατικά, οι γονείς λένε: Έλα μωρε, υπερβάλλεις… Στο μωρό μου, που είναι πάντα δίπλα μου, δε θα συμβεί τίποτα. Είμαι εγώ μαζί του.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, ολική, μερική ή περιληπτική του παραπάνω άρθρου.
διαβάστε επίσης:
